kutubhona

3- Сеҳргарлар ўша сеҳр китобларини икки йўлдан олиб ёзганлар. У йўллар:

Биринчиси: шайтон уларга васваса қилган сеҳр.
Иккинчиси: Ҳорут ва Морут фаришталари одамларга ўргатган сеҳр илми. Уларни Аллоҳ Бобилга туширганди. Улар одамларга сеҳрни ўргатаётиб, унга амал қилишдан огоҳлантирардилар ва ўзларининг фитна (синов)лигини айтиб ўтардилар.

وَمَا يُعَلِّمَانِ مِنْ أَحَدٍ حَتَّى يَقُولاَ إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ
(Ҳолбуки, у фаришталар: «Биз фақатгина фитнамиз (яъни одамларни алдаб имтиҳон қилиш учун юборилганмиз), бас, (биз айтган нарсаларни қилиб) кофир бўлиб қолма», демасдан туриб ҳеч кимга ҳеч нарса ўргатмас эдилар). Аллоҳ Ўз бандаларини синаш учун ер юзига яхшиликни ҳам, ёмонликни ҳам нозил қилган.

وَنَبْلُوكُم بِالشَّرِّ وَالْخَيْرِ فِتْنَةً
– „Биз сизларни (сабр-тоқатларингизни синаш учун) ёмонлик билан ҳам, (шукр қилишингизни билиш учун) яхшилик билан ҳам «алдаб» имтиҳон қилурмиз“. [21:35]
Одамларга сеҳрни ўргатиш ўша одамлар учун синовдир. Сеҳрга ишониб, унга амал қилган киши кофир бўлади. Унга ишонмаган ва унга амал қилмаган одам нажот топади.

إِنَّمَا نَحْنُ فِتْنَةٌ فَلاَ تَكْفُرْ
(Биз фақатгина фитнамиз. Бас кофир бўлиб қолма).

4- Аллоҳ Таоло Ўзининг пайғамбари Сулаймон а.с.ни яҳудларнинг ёлғонларидан, бўҳтонларидан оқлаяпти. Сулаймон а.с. куфр келтирмади. Демак, у киши сеҳргарлик қилгани ҳам йўқ, сеҳрга ишонгани ҳам йўқ. У киши Аллоҳнинг пайғамбаридир.

وَمَا كَفَرَ سُلَيْمَانُ
(Сулаймон кофир эмас эди). Яъни, қандай қилиб кофир бўлсин? Ахир у киши сеҳргарлик қилгани ҳам, сеҳрга ишонгани ҳам йўқ-ку!63 Бу гапдан шу маънонинг келиб чиқишига сабаб шуки, яҳудлар Сулаймон а.с.ни кофирликда эмас, сеҳргарликда айблагандилар. «Ибн Жарир Шаҳр ибн Ҳушаб йўлидан ривоят қилишича, яҳудлар, Муҳаммадни кўриб қўйинглар, у ҳақни ноҳаққа аралаштириб юборяпти, Сулаймонни пайғамбарлар қаторига қўшяпти, Сулаймон шамолни миниб юрадиган сеҳргар бўлган, дедилар».64 Уларнинг бу туҳматларига жавобан Аллоҳ Таоло

(63) Бу сабабияга алоҳидо бўлгани учун мажозий маънода ишлатилади, шу боис السحر сўзи الفكر нинг сабабидир.

(64) Тобарий тафсири: 1/451.